Kumelangkah tak tentu arah
Lalui gelap semua senyap
Sungguh asa ingin menyerah
Walau hati masih berharap
Kutak tau awal smua ini
Ntah mengapa aku di sini
Terjebak lautan emosi
Terkurung penjara hati
Kucoba trus berlari
Mengejar bayang tak terselami
Menggapaimu seakan mimpi
Menggarami laut tak bertepi
Kadang kuingin kembali
Lalui jalan ke awal lagi
Namun tiada dapat kubuat
Karna diriku kini tersesat
Ntah sampai kapan kubegini
Tak hidup pula tak mati
Walau raga kian pupus
Cintaku padamu takkan terhapus
Kini smua berserah padamu
Akankah cintamu menarikku
Ataukah kau membunuhku
Dalam penjara hatimu